Έχω χωρέσει στο μέσο του μισού της επιδιωκόμενης Απόστασης, που σταδιακά εκμηδενίζεται....
Στο μισό του Λίγου... κόβομαι στη μέση... ατερμονες τεμαχίσεις για να χτίσουν τα κομματια γέφυρα...
Κόβω το Χρώμα... ψηφίδα συγκίνησης... που σαν στάλα κυλά...και κυλά στο Κεκλιμένο ενός Κορμιού που εξανεμίστηκε, μόλις βίωσε την ένταση των Άυλων.... εκεινων των συναισθημάτων που κι αν διάφανα επισκιάζουν το πυχτό χρώμα των Σωμάτων....
Σώμα από Χθες της Ώχρας... Σώμα του Αύριο σε Σομόν....
και ένα Σώμα του Σήμερα, που εξαϋλώθηκε μπρος στο Δέλεαρ της άυλης ΥπερΚυριαρχίας πάνω στα τόσα Θαυμαστικά που γεννά η Ψυχή....
Τα λουλούδια... οι κήποι ολόκληροι.... ο Ουρανος... η Ερωτευμενη Σελήνη... η άγρια θαλασσα...
Όλα Διάφανα από Σήμερα....
κι όμως επιτυγχάνουν ΣυΓκλίσεις ΠληΡότητας που επισκιάζουν το Φως του ατόφιου χρώματος στην Παλέτα των Πολλών....
Όταν Ζωγραφίζεις, Καλλιτέχνη, το Αόρατο αποκτά Υπόσταση και Κινείται ανάμεσά μας αφήνοντας Ίχνη στο Εδαφος της Καρδιάς...
Δεν ξέρω πώς το κάνεις.... μα... κι εγω ζηλεύω τα Διάφανα που στα χέρια σου αποκτούν Υποσταση πιο Στέρεα από τα Συμπαγή!.....
Eξαιρετικό και κυρίως λάτρεψα την φωτογραφία
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω χωρέσει στο μέσο του μισού της επιδιωκόμενης Απόστασης, που σταδιακά εκμηδενίζεται....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μισό του Λίγου...
κόβομαι στη μέση...
ατερμονες τεμαχίσεις για να χτίσουν τα κομματια γέφυρα...
Κόβω το Χρώμα...
ψηφίδα συγκίνησης...
που σαν στάλα κυλά...και κυλά στο Κεκλιμένο ενός Κορμιού που εξανεμίστηκε,
μόλις βίωσε την ένταση των Άυλων....
εκεινων των συναισθημάτων που κι αν διάφανα
επισκιάζουν το πυχτό χρώμα των Σωμάτων....
Σώμα από Χθες της Ώχρας...
Σώμα του Αύριο σε Σομόν....
και ένα Σώμα του Σήμερα, που εξαϋλώθηκε
μπρος στο Δέλεαρ της άυλης ΥπερΚυριαρχίας πάνω στα τόσα Θαυμαστικά που γεννά η Ψυχή....
Τα λουλούδια...
οι κήποι ολόκληροι....
ο Ουρανος...
η Ερωτευμενη Σελήνη...
η άγρια θαλασσα...
Όλα Διάφανα από Σήμερα....
κι όμως επιτυγχάνουν ΣυΓκλίσεις ΠληΡότητας
που επισκιάζουν το Φως του ατόφιου χρώματος στην Παλέτα των Πολλών....
Όταν Ζωγραφίζεις, Καλλιτέχνη,
το Αόρατο αποκτά Υπόσταση και Κινείται ανάμεσά μας αφήνοντας Ίχνη στο Εδαφος της Καρδιάς...
Δεν ξέρω πώς το κάνεις....
μα...
κι εγω ζηλεύω τα Διάφανα που στα χέρια σου αποκτούν Υποσταση πιο Στέρεα από τα Συμπαγή!.....
Διάφανα φιλιά.........δως τους Υποσταση.....
πόσο μοναδικά απαραίτητο ένα ταξίδι σε πελάγη πληρότητας με ούριο άνεμο, σχεδόν ονειρικό...μαγεύτηκα Ποιητή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήπως τον οίστρο να καταλαγιάσω
με τέτοια σχόλια;
R
ΑπάντησηΔιαγραφήrefresh στο reflection
και την πόρτα του φτωχικού μου διαβαίνει η Lara…
ΑποΓειώνομαι
…πως μπορώ να απαντήσω με γεμάτη την ψυχή μου
από σχόλια ψυχής;
Ζηλεύω την καθαρότητα
της ασυγκράτητης ρέουσας έμπνευσης σου
Διαβαίνω τις λέξεις σου και απορροφώ ηδύποτα
Ζητώ τα λίγα και ανταμείβομαι με πολλά
Εκμηδένιση απόστασης, αχρήστευση γεφυρών
πεζοπορία σε βάθη ποίησης
πρωτόφαντα Γεννήματα Ψυχής
Πληρότητα στην εποχή των ελλείψεων
Συγκλίσεις θερμότητας σε περιβάλλοντα εγωκεντρικών αποκλίσεων
Άϋλα αγαθά σε διάχυση ζωογόνας ονειροπόλησης
χαμόγελο..βλαστός απόλαυσης
ονειρέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΠληρότητα που ξεχειλίζει με τα ελάχιστα
σχόλια που θωπεύουν ευαίσθητα πεδία
Θησαυροί πολυτιμότεροι της ύλης
αποκαλύπτονται στις ευήλιες ψυχές...
...σαν τη δική σου