τι κι αν η σκέψη του στάθηκε
για λίγο σ΄ ένα ανοιχτό βιβλίο..
τι κι αν η βόλτα με το ποδήλατο
ήταν για να ταξιδέψει εκείνη πέρα
απ΄το μικρό δάσος με τα μοναχικά δέντρα...
για να ξεφύγει από την δική της εικόνα...
κι όμως προβάλλει μέσα απ΄την πρωινή καταχνιά
πάλι μπρος του η δική της οπτασία'
και μεγαλώνει, και γεμίζει το τοπίο
και στοιχειώνει και πάλι το νου...
για λίγο σ΄ ένα ανοιχτό βιβλίο..
τι κι αν η βόλτα με το ποδήλατο
ήταν για να ταξιδέψει εκείνη πέρα
απ΄το μικρό δάσος με τα μοναχικά δέντρα...
για να ξεφύγει από την δική της εικόνα...
κι όμως προβάλλει μέσα απ΄την πρωινή καταχνιά
πάλι μπρος του η δική της οπτασία'
και μεγαλώνει, και γεμίζει το τοπίο
και στοιχειώνει και πάλι το νου...
να πως ΄σκαρφάλωσα στην εικόνα κι εγώ....
Σταμάτησα πια
την περιστροφική ξέφρενη τροχιά μου,
μόλις Γυμνές στήθηκαν μπροστά μου
Σελίδες Απογείωσης
Σελίδες που Ζωηρεύουν Προσμονές
Σελίδες που εκπληρώνουν Πόθους
Το ρυθμικό Παλμό Γεύτηκα της Σκιάς σου
σε ένοιωσα στο νου μου Οπτασία
μια Οπτασία Πάθους
που Καίγεται να Ζωντανέψει
Πάλι καλά που το άλφα παρέμεινε μικρό...Ναι, σωστά κατάλαβες, τώρα πρόκειται για σκέτο σαρκασμό-λείπει το αυτό- Πέταξέ με έξω σε παρακαλώ, ρίξε μου έναν αποκλεισμό από αναγνώστη, μπας κααι συμμορφωθώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήόμορφη του πάθους η οπτασία...
ΑπάντησηΔιαγραφήμα πως μπορεί να μείνει οπτασία;;;
Αληθινή οπτασία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι κι αν η σκέψη του στάθηκε
ΑπάντησηΔιαγραφήγια λίγο σ΄ ένα ανοιχτό βιβλίο..
τι κι αν η βόλτα με το ποδήλατο
ήταν για να ταξιδέψει εκείνη πέρα
απ΄το μικρό δάσος με τα μοναχικά δέντρα...
για να ξεφύγει από την δική της εικόνα...
κι όμως προβάλλει μέσα απ΄την πρωινή καταχνιά
πάλι μπρος του η δική της οπτασία'
και μεγαλώνει, και γεμίζει το τοπίο
και στοιχειώνει και πάλι το νου...
Christina
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα να εκφράσεις αν αισθάνεσαι κάτι από την εικόνα αν μπορεί να τη μεταφράσεις με τη δική σου ματιά
Έχεις την ΤΑΣΙ να εμβαθύνεις σε λεπτομέρειες μιας γραφής ή και μιας εικόνας συνέχισε μου αρέσει
... το μπλογκινγκ είναι μεγάλωμα της αγκαλιάς για ότι αρέσει στον καθένα από εμάς
αυτό προσπαθώ να κάνω, αυτό ας κάνουμε όλοι
ας ανοιχτούμε όσο δεν μπορούμε στην καθημερινότητα μας να το κάνουμε. Στην καθημερινότητα μας όπου οι τύποι πιο πολλές φορές τρώνε την ουσία...
Λύχνε
ΑπάντησηΔιαγραφήας πασχίσουμε να πάψει να είναι οπτασία
ευτυχία είναι να σμίγουν οι οπτασίες μας
με τη βιώματα μας
ίσως δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο
Ρένα
ΑπάντησηΔιαγραφήεικόνες από τα αισθήματα μου προσπαθώ να εικονοποιήσω
δεν ξέρω πόσο τα καταφέρνω...
...τα θαυμαστικά σου όμως μου δίνουν χαρά
ονειρέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήμια εικόνα χίλιες λέξεις
θα βάλω τη φαντασία σου κάτω από την οπτασία μου
μέσα από μια εικόνα
για την καθεμιά για τον καθένας από μας
γέννιονται διαφορετικά αισθήματα,
με διαφορετικό βλέμμα ξεδιπλώνεται η φαντασία μας
κι Αυτό είναι Μαγεία
ΔΙΚΗΝ ΑΠΟΛΟΓΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτη στάση κάνω στους τίτλους, γιατί αυτοί πρώτοι εμφανίζονται κάθε φορά, με προκαλεί η τυπογραφία , αποτελεί από μόνη της μια ερμηνεία, ο πρώτος λοιπόν συνειρμός ήταν μια τελείως κόντρα στην εικόνα κυρία Τασία...
Ως δεύτερος συνειρμός, ήρθε το ποίημα της Τασούλας Καραγεωργίου
ΤΙ ΟΝΟΜΑ ΚΙ ΑΥΤΟ...
Τασούλα...
Τι όνομα κι αυτό...
Νά'χεις την αίσθηση
οτι είσαι
ηρωίδα τραγωδίας
και να θυμίζεις -το πολύ -
βουκολικό ειδύλλιο.
Επιστροφή στην εικόνα, άκρως για την περίπτωσή σου αντιππροσωπευτική, ναι, θαρρώ, συχνά, πως από άλλη προέρχεσαι εποχή, με μια ευγένεια σπάνια πιά, και δεν ξέρω γιατί, νοιώθω πως είσαι ακόμα ευάλωτος πολύ στου πάθους τις εκρήξεις, και με πιάνω συχνά να ανησυχώ γι' αυτό...
Ίσως γι' αυτό επέδειξα αυτού του τύπου τον τραμπουκισμό, σα να σου έλεγα, πρόσεχε, πρόσεχε πολύ, ευαίσθητε φωτοποιτή...
Οχι, δεν είναι η ανωνυμία που με βοηθά ελεύθερα να εκφράζομαι, τό'χω κατακτήσει, θαρρώ, και κατά πρόσωπο έτσι κάπως να μιλώ, χωρίς, φυσικά αυτό να αναιρεί το γεγονός οτι ρέπω συχνά στην υπερβολή. Δεν θέλω να πληγώνω, τα κίνητρά μου είναι αγαθά, ξέρω ωστόσο καλά, πως σα χειρώνακτας ξυλοκόπος χειρίζομαι τη γλώσσα συχνά, γι' αυτό συμβαίνει κάποτε, όχι άδικα, να πονά...
Ναι μου έρεσε η φωτοσύνθεση, μόνο λυπάμαι που την αδίκησα, δεν της άξιζε αυτό, εκεί που είπα, ο καλλιτέχνης επέστρεψε στο μέτρο και τη φυσική του συστολή, έδωσα μιά , και διέλυσα τη μαγεία. Και επ' ευκαιρία, ξέρεις ποια ακόμα απ' όλες μ'αρέσει πιο πολύ, εκείνη της σύμπλευσης , όπου στις βάρκες, γόνιμο βρίσκουν χώμα και φυτρώνουν ανθοί.
Συγγνώμη για κάθε μου υπερβολή, όχι μόνο για τις παρούσες και τις παρελθούσες, αλλά και για κάθε μέλλουσα, που σίγουρα, και να προσπαθήσω να αποφύγω, σίγουρα θα 'ρθει...
Πάθους Οπτασία που διδάσκει στον Καλλιτέχνη νέες τεχνοτροπίες προσεγγισης..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχη μεταγγιση Σκέψης από το Κίνητρο προς το Ζωγράφο και από τον Καμβά προς το Έδαφος της Ποίησης..
Φιλί......εμπνευσμένο....
christina
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μια φίλη καλή!!
πιάνεις (λες) τον εαυτό σου να ανησυχεί για μένα. Με συγκινεί αυτό κι ας με πείς ευαίσθητο διπλά.
Δεν το αρνούμαι ότι είμαι, το επιδιώκω αν θες.
Λες επίσης ότι προέρχομαι από άλλη εποχή. Και κει είσαι σωστή και αναρωτιέμαι αν η δουλειά σου ή η ιδιοσυγκρασία σου έχει να κάνει με ψυχολογία, γιατί το Δ.Υ δεν μου μαρτυρά πολλές λεπτομέρειες.
Χαίρομαι που είπες δυο κουβέντες παραπάνω με έκανες να αισθανθώ πιο φίλος σου. Σ ευχαριστώ
Να εκφράζεσαι όπως σου έρχεται με παρόρμηση αν είναι δυνατόν και με το ένστικτο του πάθους άγρυπνο.
Πάθος πολύτιμο μυστικό ζωής, ευτυχίας κι αν θέλεις και επιτυχίας....:)
R
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι μια άλλη προσέγγιση μιας μετάγγισης
Το κίνητρο που γεννά ζωγραφιά
και η εικόνα που μπορεί να γεννήσει ποίηση
και να ποιο κίνητρο ζωγράφισε την εικόνα,
κάτω απ την φαντασία της oneiremata
θα παραθέσω και το δικό μου...
κι ίσως αν επανέλθεις και το δικό σου να προσθέσω
και κάθε άλλης φίλης –φίλου συνταξιδιώτη
@
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μ'αρέσει για 'μένα
με τον συμβατικό, τουλάχιστον, τρόπο να μιλώ. Μα όποιος ψάξει, σκάψει, βιβλίο θα βρει να διαβάσει ανοιχτό...
Σ' ευχαριστώ...
Christina
ΑπάντησηΔιαγραφήανοιχτό ίσως το βιβλίο
μα πολυσέλιδο
και δύσκολα τα μονοπάτια
της ψυχής μας
δάσος είμαστε όλοι εμείς επι της γης
κι ανεξερεύνητο ακόμη κι απ΄τον εαυτό μας...
...όμως τίποτα πιο συναρπαστικό απ΄το ταξίδι σε τούτα τ΄ απέραντα τα δάση