η Χώρα τΩν ΚΟΥΤαλιΩΝ...

Αποφασίσαμε μια μέρα να επισκεφτούμε τη χώρα των κουταλιών…

Η χώρα των κουταλιών είναι μια τεράστια έπαυλη όπου μετά από τον κεντρικό διάδρομο εισόδου, υπάρχουν δυο κάμαρες η Μαύρη δεξιά και η Άσπρη αριστερά.

Ακολουθώντας το διάδρομο για την Μαύρη κάμαρα και πλησιάζοντας στην πόρτα ακούμε κλάματα, βογκητά και ατέλειωτα αχ-βαχ.

Παρά το δισταγμό η περιέργεια, μας κάνει να μπούμε στο Μαύρο δωμάτιο όπου εκεί μέσα αντικρίζουμε  εκατοντάδες άτομα να κάθονται γύρω από ένα τραπέζι με τους πιο λαχταριστούς μεζέδες και λιχουδιές και παρόλο που όλοι είχαν ένα κουτάλι που έφτανε ως τα θεσπέσια πιάτα, πέθαιναν της πείνας.

Ο λόγος ήταν ότι τα κουτάλια τους ήταν τεράστια, διπλάσια από το μήκος όλου του χεριού τους και κολλημένα στην παλάμη τους. Έτσι ενώ μπορούσαν να πάρουν ότι μεζέ ήθελαν δεν έφτανε το χέρι τους για να γυρίσουν το τεράστιο κουτάλι στο στόμα τους.

Ή κατάσταση ήταν τόσο τραγικά απελπιστική που μας έκανε να απομακρυνθούμε από το Μαύρο δωμάτιο.

Γυρνώντας στον κεντρικό διάδρομο τραβήξαμε για το Άσπρο δωμάτιο αριστερά.

Ίδιος ο διάδρομος και ίδια η πόρτα και του λευκού δωματίου.

Η διαφορά ήταν ότι εδώ δεν ακουγόταν ούτε βογκητά ούτε παράπονα.

Φτάνοντας και ανοίγοντας την πόρτα βλέπουμε  εκατοντάδες άτομα γύρω από ένα τραπέζι με λαχταριστούς μεζέδες και λιχουδιές και πάλι οι άνθρωποι είχαν κολλημένα στα χέρια τους τα τεράστια ίδια κουτάλια.

Εκεί όμως κανένας δεν παραπονιόταν, κανένας δεν έκλαιγε, κανένας δεν πέθαινε στην πείνα,

γιατί ο ένας ταΐζε τον άλλον…!

Τόσο απλά τόσο Άσπρη ή Μαύρη είναι η ζωή μας ….