Κοιμάμαι με ψαλίδια στα χερια και κόβω του Ύπνου μου τα δεσμά... τα Δίχτυα της Πληγής μου... τις Γάζες.... τους Επιδέσμους των Αναμνήσεων...
τη Λήθη Ελευθερώνω... ντύνομαι τον Πόνο μου αγκάθινο στέμμα και ΕΓΩ βασιλιάς μιας ΖΩΗΣ ευθραυστης σηκώνομαι τα Μεσανυχτα και ΞΑΝΑγυρίζω στο Σημείο όπου νωπό ακομη το ΦΙΛΙ μαρτυρά Αιμα....
εκει οι Σκιές μας ακομη αγκαλιά... με Υγρασία να ποτίζουν τις Επιστροφές μας....
κάποια στιγμή που συγχρονισμένα θα Επιστρέψουμε θα σε ΑΡΠΑΞΩ ξανα.... ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ.... στα χερια μου...
εύθραυστο πολύ το δίχτυ τούτο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω μια Εμμονή μεσα στις τόσες άλλες:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιμάμαι με ψαλίδια στα χερια
και κόβω του Ύπνου μου τα δεσμά...
τα Δίχτυα της Πληγής μου...
τις Γάζες....
τους Επιδέσμους των Αναμνήσεων...
τη Λήθη Ελευθερώνω...
ντύνομαι τον Πόνο μου
αγκάθινο στέμμα και ΕΓΩ βασιλιάς μιας ΖΩΗΣ ευθραυστης
σηκώνομαι τα Μεσανυχτα
και ΞΑΝΑγυρίζω στο Σημείο
όπου νωπό ακομη το ΦΙΛΙ
μαρτυρά Αιμα....
εκει οι Σκιές μας ακομη αγκαλιά...
με Υγρασία να ποτίζουν τις Επιστροφές μας....
κάποια στιγμή που συγχρονισμένα θα Επιστρέψουμε
θα σε ΑΡΠΑΞΩ ξανα....
ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΖΩΗ....
στα χερια μου...
και δε θα σε αφησω να μου ΦΥΓΕΙΣ ποτέ...
Σε φιλω...αναρριχόμενα...
Το τελευταίο, αυτό με τη λήθη, μοιάζει ,δείχνει, να μη μας αφορά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς χωρίς τέτοιο δίχτυ...
Λύχνε
ΑπάντησηΔιαγραφήεύθραυστο σίγουρα
μα και λυτρωτικό
R
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα ταξίδια στο παρελθόν
στα έγκατα της μνήμης
που γεννάγανε τύψεις ατέλειωτες
δεν μου χαλάγανε τη χαρά μιας νίκης
που δεν ερχόταν
Μιας νίκης που την ποθούσα
και την απωθούσα
εγκλωβισμένος στις μνήμες μιας άδοξης ήττας
Αρπάζω κι εγώ την κάθε στιγμή
αρπάζω τη ζωή
γιατί το δίχτυ πια με προστατεύει
κι ας είναι εύθραυστο
μου χρειάζεται
γιατί μ αυτό
το παρόν μου απολαμβάνω
χαμόγελα ...συνεχούς συν-αναρρίχησης σου χαρίζω
Christina
ΑπάντησηΔιαγραφήσε χαίρομαι που δεν το χρειάζεσαι
αλλά τόχω στα απαραίτητα μου
το θέλω για να περπατώ στο σήμερα
με προοπτική που απογειώνει
Το δίχτυ πιάνει το ψάρι που σπαρταρά μέσα μου. Με θέλει αιχμάλωτη, ενώ έμαθα ελεύθερη πάντα να επιστρέφω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓουΐκα
ΑπάντησηΔιαγραφήαιχμάλωτη της μνήμης εσύ
αφέσου στο δίχτυ της λήθης
τα φτερά σου να ξεμουδιάσεις
στους ουρανούς που σε καρτερούν
πόσες φορές η μοναξιά
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μας οδήγησε στο δίχτυ
της λήθης σαν αλάθητο καταφύγιο
φιλί
ποιώ-ελένη
ΑπάντησηΔιαγραφήμόνο αυτή
αυτή έχει τον τρόπο
να με συγχωρεί
πρέπει να νοιώσεις αγάπη
για να συγχωρείς
κι η λήθη όλα μου τα συγχωρεί
ακόμη και τη μοναξιά
κι εγώ σαν ανταπόδοση...
τρελλά την αγαπώ