πΩΣ ΠονάΜε;





πονούσα
πονούσα βαθιά

μα το γιατί δεν το ‘ξερα



όταν με πήρες στο τηλέφωνο,   
πονούσα ακόμη

-δεν ξέρω αν το ‘νοιωσες-


μιλήσαμε για όλα

είπαμε και να βρεθούμε από κοντά

και μόλις έκλεισα το τηλέφωνο

οι πόνοι μου

περάσανε με μιας



πόσο κουτοί πρέπει να ‘μαστε

που δεν μιλάμε πιο συχνά,

που ο ένας τον άλλονε δεν αγγίζουμε συχνά


6 σχόλια:

  1. ναι καλή μου φίλη -Λύχνε-
    είναι απλή η ζωή
    και μέχρι την απλότητα της να ανακαλύψουμε έχουμε πολλά από τα χάδια της χάσει...

    ...μα ποτέ δεν είναι αργά,
    ή μήπως είναι πολύ αργά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. απλά....
    αγκαλιές
    που σβήνουν τον πόνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οι σκεψεις αγγίζονται και χωρις καλωδια, πλεγματα, οπτικες ίνες και φως που τρεχει....

    Οι Σκεψεις χτίζουν γεφυρες παντου....

    Ευχη: Ας μαθουμε να τις Νιωθουμε!!!


    Σε φιλω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Despina
    μια αγκαλιά κι ας είναι τόσο μακρινή
    μια αγκαλιά ζεστή μου φτάνει
    σβήνει τον πόνο μιας βραδιάς
    μέχρι που θαρθει κι άλλος κι άλλος
    ατέλειωτοι οι πόνοι

    ατέλειωτες ας είναι και οι αγκαλιές
    είναι το πιο απλό παυσίπονο
    το πιο αγαπημένο
    τόσο απλό, όσο το λες...
    και τόσο αγαπημένο όσο το ποθούμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. R
    ...με τον πόνο τι κάνουμε για πες μου

    οι σκέψεις μας αγγίζονται ερωτεύονται, ανυπομονούν, χαράζουν τα σύμβολα τους, αναστατώνουν με τους συμβολισμούς των...

    μα η ψυχή μας θέλει και φωνή
    το σώμα μας και χάδι
    γιατί πονάνε οι απουσίες
    πονάνε οι μέρες
    και μόνο τα όνειρα της νύχτας
    μας καθησυχάζουν...
    πρόσκαιρο όμως είναι κι αυτό, προσωρινό,
    ίσως απλά και μια ψευδάισθηση..

    ...γι' αυτό ίσως να υπάρχει ο πόνος
    για να ανοίγουμε τις παυσίπονες αγκαλιές μας..
    ..τ΄αναλγητικά μας τα φιλιά
    να αποδιώχνουμε τις μοναξιές μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

...με ποιητική διάθεση