ΠαΛιέ μου φίΛε!



Χάσανε  λάμψη  τα ιδανικά

και τη φωνή σου απ το παρελθόν νοστάλγησα ν ακούσω

στα ύψη σ έψαχνα, εκεί πάντα κατοικούσες,

μα δε σε βρήκα

βυθίστηκα στα υπόγεια μήπως σε συναντήσω,

κατέβηκα το πρώτο μα ούτε και στο δεύτερο σε βρήκα

έχασα το μέτρημα στα υπόγεια μέχρι να σ ανταμώσω

και κεί σκοτάδι αντί για φως σε είδα να ξοδεύεις

σκοτάδι αντί για φως μου πρότεινες και μένα

σ άφησα κι αναδύθηκα  παλιέ μου φίλε

συμβιβάστηκες και χάθηκες και συ μαζί με άλλους

νεανικά οράματα που θα γκρεμίζαν τείχη

τα έθαψες μέσα στη γη και θάφτηκες και συ μαζί τους.

και  η οπτασία  αθέατης μούσας...