Έχω τούς γονείς μου
αυτοί με γέννησαν
Θέλω ακόμη δυό,
για να επι-ζήσω.
η μισή Ελλάδα στα γήπεδα ξεθυμαίνει,
ή άλλη μισή είμαστε εμείς, όλοι εμείς...
μπορεί μια ζεστή αγκαλιά να ΑΝΟΙΞΕΙ για ένα παιδί
σε άλλες άκρες του πλανήτη!!
Η διαφωνία ας Φωτίσει της Αγάπης τους δρόμους
Η διαφωνία ας Φωτίσει της Αγάπης τους δρόμους
μπράβο Κάκια, μπράβο Ίριδα
για πρώτη φορά η εικόνα σου δεν με ταξίδεψε...
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτή τη φορά μου θύμισε τον λόγο ύπαρξής μας... το να λεγόμαστε άνθρωποι, όχι κατ' ευφημισμό που απολύτως τίποτα δεν σημαίνει, αλλά κατ' ουσίαν έτσι να κατανομαζόμαστε...
άνθρωπος πρωτίστως σημαίνει αγάπη...
είθε και πράξη μας να γίνει!
Δεν ήταν ακριβώς διαφωνία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μπράβο ανήκει πρώτα στο Κίνητρο..
Κίνητρο ήταν η Ίριδα..
Εγω γενικά "αρπάζομαι" ευκολα...
χαίρομαι που αρπάχτηκα {ευγενικά έστω.... εχω και τις "καλες" στιγμες μου} με την Ίριδα...
Αυτή η ευγενική διαφωνία ήταν η αφορμη...
Η συζήτηση που ξεδιπλώθηκε με "αναψε" περισσότερο..
και να 'μαστε τώρα Παγκοσμιοι Γινείς..
Τι πιο Ομορφο, ΑΛηθινο και Ουσιώδες........
Σ'ευχαριστω για την αναρτηση.....
ειναι θεμα ενημερωσης και προτροπής η Συμμετοχή....
Ετσι για να γινουμε Ανθρωπινοι μέσα στη Ζούγκλα πουμας περιβάλλει.....
Σε φιλω......με τασεις υιοθεσίας Ποιηματων!!!!!
{τις εικονες δεν τις υιοθετώ.......τις κλεβω!!!!}
-την έκλεψα ήδη!!!!!-
Λύχνε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήέχεις δίκιο,
αλλά η εικόνα εδώ έπαιζε τον άλλο το ρόλο
χρωμάτιζε τον πόνο
για να εκπέμψουν φωτεινές ανταύγειες οι ψυχές
R
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι πιο εύφορη η διαφωνία,
το άρπαγμα το παρορμητικό
κι αυτό γεννάει ιδέες
και να που σήμερα έγινες Παγκόσμιος Γονιός!
...έχω και γω το δικό μου γιο
που τ' ονομα του είναι Lazaro Alves
και ζει στη Βραζιλία, έξη χρόνια πια
η σκέψη μας μια μέρα είναι να πάμε από κοντά να τον γνωρίσουμε κι αυτόν και την οικογένεια του
είναι μια προσμονή που φλογίζει
την ψυχή
κλέψε ότι θέλεις...............
Γεια σου φίλε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν δεις πόσο ΛΙΓΑ χρήματα χρειάζονται για να καλυφθούν στοιχειώδεις ανάγκες των παιδιών αυτών, τότε θα κοκκινίσεις/ουμε από ντροπή για την αδιαφορία μας για αυτούς τους "ελάχιστους αδελφούς" μας...
τσότσο παλιέ μου φίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήρθες στο νέο μου το σπίτι
Έσύ και το πράσινο λικέρ με επισκεφτήκατε και εδώ...
Η χαρά της υιοθεσίας είναι μεγάλη φίλε μου και πιο μεγάλη η ελπίδα ότι κάποτε θα γνωρίσουμε το Λαζαράκο κι από κοντά.
Καλό σου βράδυ