χειμώνας παγερός παρέσυρε στη δίνη του το γεφύρι της σχέσης μας,
μ' απέκοψε από την ζεστή σου αγκάλη...
θυμάμαι νοσταλγικά γλυκόπνοος και προσιτός πώς φώλιαζες μέσα στη δική μου...
δες πάντοτε κράταγα μια θέση να μη λείπεις...
μη θαρρείς και τώρα πως σ' αφήνω
που ντύθηκα για λίγο μικρός χειμώνας'
στο ποτάμι ρίχνομαι αγκομαχώντας κολυμπώντας με τα όνειρα και τη λάμψη τους,
ψάχνοντας να βρω τρόπο κοντά να φέρω το μονοπάτι της καρδιάς σου...
κοίτα με ανατέλλω στης προσμονής το αντιφέγγισμα...
έτσι μας ταξιδεύει η φαντασία της Κάκιας Reflection στην εικόνα
Οι Γεφυρες των Ονειροφρουρούμενων Κοριτσιών
είναι φτιαγμένες από θρυψαλα Επιθυμίας,
η ψυχή οικοδομεί και θεμελιώνει το Ναό των Προσευχών...
οι Ικεσίες Τάματα στη Μοίρα...
μα...
Μοίρα ...Μούσα και Θεά είναι το Ίδιο Πρόσωπο,
όσο ο Ζωγραφος ερωτευεται τη Γυναικα.....
οποτε?...
Το κορίτσι κάνει ταματα στις Δυναμεις που κρυβει μεσα της....
Φορά λούτρινα παντοφλάκια αιώρησης....
το κάθε βήμα χνούδι που πλέκει την Ανταμωση....
Η μαγεία ολοκληρωνει το έργο της μόλις ο Ζωγραφος σχεδιάσει τον εαυτό του στην άφετηρία της Γεφυρας,
οραματιζόμενος την Αιωνια Αγκαλιά
αναμεσα στο Όνειρο και στην Πραγματικότητα....
μ' απέκοψε από την ζεστή σου αγκάλη...
θυμάμαι νοσταλγικά γλυκόπνοος και προσιτός πώς φώλιαζες μέσα στη δική μου...
δες πάντοτε κράταγα μια θέση να μη λείπεις...
μη θαρρείς και τώρα πως σ' αφήνω
που ντύθηκα για λίγο μικρός χειμώνας'
στο ποτάμι ρίχνομαι αγκομαχώντας κολυμπώντας με τα όνειρα και τη λάμψη τους,
ψάχνοντας να βρω τρόπο κοντά να φέρω το μονοπάτι της καρδιάς σου...
κοίτα με ανατέλλω στης προσμονής το αντιφέγγισμα...
έτσι μας ταξιδεύει η φαντασία της Κάκιας Reflection στην εικόνα
Οι Γεφυρες των Ονειροφρουρούμενων Κοριτσιών
είναι φτιαγμένες από θρυψαλα Επιθυμίας,
η ψυχή οικοδομεί και θεμελιώνει το Ναό των Προσευχών...
οι Ικεσίες Τάματα στη Μοίρα...
μα...
Μοίρα ...Μούσα και Θεά είναι το Ίδιο Πρόσωπο,
όσο ο Ζωγραφος ερωτευεται τη Γυναικα.....
οποτε?...
Το κορίτσι κάνει ταματα στις Δυναμεις που κρυβει μεσα της....
Φορά λούτρινα παντοφλάκια αιώρησης....
το κάθε βήμα χνούδι που πλέκει την Ανταμωση....
Η μαγεία ολοκληρωνει το έργο της μόλις ο Ζωγραφος σχεδιάσει τον εαυτό του στην άφετηρία της Γεφυρας,
οραματιζόμενος την Αιωνια Αγκαλιά
αναμεσα στο Όνειρο και στην Πραγματικότητα....
Το πρώτο βήμα μου ταυτίστηκε με το τελευταίο της Γεφυρας και όλα μαζί έγιναν το μοιραίο Βήμα της Αγκαλιάς....
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα επιστρέψω.......
οι Γεφυρες διασχίζονται αμφίδρομα....τωρα είναι η σειρά σου να ακολουθήσεις το Κορίτσια στο...Όνειρό του.....
φιλι.....πρωτο βημα...και τελευταίο....
Παίζεις θαρρώ. Εκείνο το δύσκολο παιχνίδι των χαρτιών[bridge],με χασμάτων γεφυρώματα [bridge] και δαχτυλίδια δεσμεύσεων και καπνών [ring].Μπορεί από λάθος ή ασύνειδα. Το αποτέλεσμα ένα και το αυτό. Έτσι λέει το παράξενο μάτι, που παρακάμπτει ολόκληρη αγκαλιά, για ένα κοι μόνο στοιχείο, ορθογραφικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε φορά λέω τούτο είναι το καλύτερο...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι κάθε φορά διαψεύδομαι!!!
φιλί.
χειμώνας παγερός παρέσυρε στη δίνη του το γεφύρι της σχέσης μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήμ' απέκοψε από την ζεστή σου αγκάλη...
θυμάμαι νοσταλγικά γλυκόπνοος και προσιτός πώς φώλιαζες μέσα στη δική μου...
δες πάντοτε κράταγα μια θέση να μη λείπεις...
μη θαρρείς και τώρα πως σ' αφήνω
που ντύθηκα για λίγο μικρός χειμώνας'
στο ποτάμι ρίχνομαι αγκομαχώντας κολυμπώντας με τα όνειρα και τη λάμψη τους,
ψάχνοντας να βρω τρόπο κοντά να φέρω το μονοπάτι της καρδιάς σου...
κοίτα με ανατέλλω στης προσμονής το αντιφέγγισμα...
Οι Γεφυρες των Ονειροφρουρούμενων Κοριτσιών
ΑπάντησηΔιαγραφήείανι φτιαγμένες από θρυψαλα Επιθυμίας,
η ψυχή οικοδομεί και θεμελιώνει το Ναό των Προσευχών...
οι Ικεσίες Τάματα στη Μοίρα...
μα...
Μοίρα ...Μούσα και Θεά είναι το Ίδιο Πρόσωπο,
όσο ο Ζωγραφος ερωτευεται τη Γυναικα.....
οποτε?...
Το κορίτσι κάνει ταματα στις Δυναμεις που κρυβει μεσα της....
Φορά λούτρινα παντοφλάκια αιώρησης....
το κάθε βήμα χνούδι που πλέκει την Ανταμωση....
Η μαγεία ολοκληρωνει το έργο της μόλις ο Ζωγραφος σχεδιάσει τον εαυτό του στην άφετηρία της Γεφυρας,
οραματιζόμενος την Αιωνια Αγκαλιά
αναμεσα στο Όνειρο και στην Πραγματικότητα....
Ολα τα φιλιά μου βηματα προσεγγισης....
R
ΑπάντησηΔιαγραφήσυνανστρέφομαι με τα ήσυχα ποτάμια της γνώσης
και της σοφίας
αγαπώ τους καταράκτες του πάθους
λατρεύω την ένωση των γεφυρών επικοινωνίας
δεν αναπνέω,
δεν ζω χωρίς γεύση φαντασίας
αμφίδρομα τα φιλιά
Christina
ΑπάντησηΔιαγραφήπαίζω παρά την ηλικία μου
παραμένω ένα παιδί, ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΑ.
και συ λάτρης στο παιχνιδι της παρατήρησης
Μα Λύχνε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήη έμπνευση μου καθοδηγείται
και από τη δική συμμετοχή
αλλά και από τις υπέροχες ιστοσελίδες σου...
...λίγη "Ζημιά" μας κάνεις εσύ εκεί μέσα;
ονειρέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήαπόλυτα ονειρική η εικόνα σου...
..δεν έχω βάλει ποίηση αυτή τη φορά στην σύνθεσή μου, παίρνω το θάρρος, αν δεν σε πειράζει, να βάλω το δικό σου ποιητικό απαύγασμα
σ ευχαριστώ
R
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα, αν και συ μου το επιτρέπεις, να κάνω το ίδιο και με τη δική σου φανταστική ποιητικη αφήγηση της εικόνας μου.
Κάποιες γέφυρες δε γκρεμίζονται ποτέ. Αυτό είναι μαγεία. Γέφυρες ονείρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιωθω ετοιμη να περπατησω πανω στη Φαντασία της Ονειρέματα για να φτάσω πιο κοντά στο προσδοκόμενο Φως, που κρύφτηκε κάτω από τη σκιά της Γεφυρας που Ίπταται.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓουΐκα
ΑπάντησηΔιαγραφήτα όνειρα χτίζουνε τις γέφυρες
και μένουνε πιστοί φρουροί της
ναι είναι όμορφη η σκέψη σου!
R
ΑπάντησηΔιαγραφήαόρατες των ονείρων οι γέφυρες
σχοινοβάτες της φαντασίας εμείς
αποκαθιστούμε κάθε χαμένη ισορροπία
εμένα να μου συγχωρήσεις το θάρρος Ποιητή που άφησα τη φαντασία μου να παρασυρθεί από το συναίσθημα και να ακολουθήσει τα αέρινα βήματα που αποτυπώνονταν στην φωτό κι έγιναν στίχοι στο δικό σου χώρο...σ' ευχαριστώ πολύ για την τιμή να τους αναρτήσεις, ιδιαίτερα μαζί με εκείνους της αγαπημένης Ποιήτριας της συναισθηματικής αντανάκλασης!!...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εγώ ευχαριστώ και δέχομαι να λαφροπατήσουμε ποιήτρια στο γεφύρινο μονοπάτι της φαντασίας μας ανάμεσα στο ονειρικό και την πραγματικότητα για να βρούμε το όραμα της καρδιάς του μικρού κοριτσιού με τα τάματα...
ονειρέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήσε παρακαλώ να αφήνεις πάντα
την φαντασία σου να παρασύρεται
κανει σε όλους μας καλό
τις αναρτήσεις από δω και μπρος
δεν θα τις λέμε αναρτήσεις αλλά Παρασύρσεις
σ΄ευχαριστώ πολύ Ποιητή, μου επιτρέπεις να το αναρτήσω στο μπλογκ μου, σαν ένα "μεγάλο ευχαριστώ"?
ΑπάντησηΔιαγραφήoneiremata
ΑπάντησηΔιαγραφήότι υπάρχει εδώ μέσα
(ακόμη-ακόμη και η ψυχή μας)
ανήκει σε όλους
και ΦΥΣΙΚΑ και σε σένα
κάθε όνειρο
ΑπάντησηΔιαγραφήγέφυρα
να μας περνά απέναντι
στη στιγμή
που δεν τελειώνει....
Μαγεύτηκα με όλα όσα είδα σαν εικόνες και σαν λέξεις σήμερα εδώ μέσα. Η ανάρητση και κάθε σχόλιο μια ξεχωριστή αίσθηση μια ξεχωριστή σπίθα συναισθήματος. Κι αν σκεφτείς ότι με την γέφυρα ουσιαστικά αναμιγνύεις την γη με το νερό για να πατήσεις μιλάς για κάτι αρχέγονο κάτι σαν την ίδια τη ζωή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΠΕΡΟΧΑ ΟΣΑ ΔΙΑΒΑΣΑ.
Despina
ΑπάντησηΔιαγραφήστιγμές ζωής
που δίνουν πνοή
κι υπόσταση
στα όνειρα μας...
στιγμή χαράς
και η παρουσία σου εδώ για μένα
Χριστόφορε
ΑπάντησηΔιαγραφήΓη και Νερό
στοιχεία Ζωής
γέφυρα επικοινωνίας
πρωταρχικό στοιχείο ευτυχίας
Με τιμούν τα λόγια σου σ' ευχαριστώ
καλώς ήρθες